بی‌تردید نظام اقتصادی و اجتماعی ایران یکی از مهم‌ترین و حساس‌ترین دوره‌های تاریخی خود را سپری می‌کند.دورانی که از یک‌سو با شتاب، پیچیدگی و درهم‌تنیدگی و ابهامات بسیار در تحولات محیط بیرونی و درونی و دشواری در تحلیل و تفسیر درست وضع موجود و هم پیش بینی آینده همراه است و از سوی دیگر گذار به دوره‌ای نوین در مسیر دستیابی به افقی بلند و روشن با ذخیره ارزشمند امید و مشارکت ملی را تجربه می‌کند.این گذار بزرگ و تاریخی برمبنای فرصت‌ها و زمینه‌های کم‌سابقه‌ای است که ازجمله آن می توان به حل و فصل تنش‌های بین‌المللی و برقراری مجدد تعاملات سیاسی با دنیای خارج، فراهم‌شدن زمینة مساعد برای استفاده از منابع خارجی شامل منابع مالی، تکنولوژیکی و دانش فنی ، ثبات و امنیت سیاسی مثال زدنی در سطح ملی در مقایسه با سایر کشورهای منطقه اشاره کرد . علاوه بر این موفقیت دولت در متوقف‌ساختن رشد منفی اقتصاد و آغاز دوران رشد باثبات و بلندمدت و کاهش تورم تا آستانه تک رقمی شدن؛ فضای مساعد و باثبات اقتصادی در تصمیم‌گیری‌ها و سیاست‌گذاری‌ها را فراهم ساخته است. علاوه بر این ارتقاء رتبة ایران در محیط کسب و کار (34 پله ارتقا) و نیز تشکیل مجلس جدید و فراهم‌شدن امکان هم‌سوسازی این قوه با سیاست‌های معطوف به پیش‌برد اهداف اقتصادی به همراه ثبات نسبی بازار ارز و مدیریت مطلوب تعهدات مالی دولت طی سه سال اخیر هم از مواردی است که دولت اهتمام جدی به این دست از مقولات اقتصادی داشته است .
از سوی دیگر مدیریت مناسب بودجه‌های عمرانی کشور از طریق اجرای طرح‌های عمرانی اولویت‌دار و برخورداری از ذخایر نفت و گاز از جمله مواردی است که می‌تواند فرصتی طلایی برای اقتصاد ایران در ترغیب فعالان اقتصادی داخلی و خارجی جهت راه‌اندازی چرخ‌های اقتصادی کشور و ایجاد زمینه‌های رشد پایدار و فراگیر در سال‌های پیش‌رو فراهم آورد.
بی تردید شرایط نوین ، تنها برآمده از برجام و فرصت‌های برآمده از توافق عزتمندانه و پیروز در مذاکرات هسته‌ای نیست، بلکه مهم‌تر از آن، نمایش عظیم و تاریخی تداول قدرت برمدار مشارکت فراگیر و فعال، خردورزی و رفتار مسئولانه مدنی مردم عزیزمان است که امنیتی پایدار و ثبات و تداوم را به ارمغان آورده است. این شرایط، فرصتی بی‌بدیل برای پی‌ریزی دوران جدیدی از هدفگذاری توسعه ملی و اقدام و عمل برای اقتصاد مقاومتی که مقام معظم رهبری مدظله العالی برآن تاکید ورزیده اند را فراهم کرده است. دورانی که هدف آن توسعه پایدار، عادلانه و انسان مدار، رشد فراگیر و مستمر، اشتغال مولد و فقر زدا و شایسته و بهرمندی عزتمندانه و مسئولانه از رفاه و مواهب توسعه برای جامعه‌ای مومن، اخلاق‌مدار، هویتمند و برخوردار از آرامش و سلامت تن و روان خواهد بود.
