بیمه های اجتماعی، تضمین کننده امنیت اجتماعی و آرامش ذهنی افراد جامعه بوده و در پی تأمین مصالح عمومی جامعه و ایجاد تعادل نسبی بین طبقات اجتماعی هستند. هدف اصلی این بیمه ها، پوشش نیروی کار کشور و تأمین آن ها در مقابل بیماری، از کار افتادگی، بازنشستگی و امثال آن است که به طور کلی، بیمه اجتماعی نامیده می شوند. در بیمههای اجتماعی، بیمهگر همواره دولت بوده و پرداخت کنندۀ وجه بیمه،دولت، کارفرما و کارگران هستند، که هریک سهم خویش را از حق بیمه پرداخت میکنند. این بیمه ها جنبه بازرگانی ندارد، بلکه جنبه حمایتی و تعاون یِ آن بیشتر مد نظر بوده و به همین جهت، نام اجتماعی به آن اضافه شده است. در تدوین اهداف، قوانین و چشم اندازهای بیمه اجتماعی، معمولاً از استانداردهای تعیین شده توسط سازمان بین المللی کار و سازمان های بین المللی تأمین اجتماعی پیروی می شود.در این نوع بیمه، برخلاف بیمه های بازرگانی، حق بیمه ممکن است از سوی شخص دیگری نظیر کارفرما یا دولت برای افراد پرداخت شود و افراد بدون پرداخت حق بیمه یا پرداخت جزئی از آن، از مزایای آن بهره مند
شوند. یکی از مهم ترین خدمات بیمه های اجتماعی، بهره گیری از مزایای بیمه بیکاری می باشد، که در اکثر کشورهای پیشرفته جهان ارائه می شود. اولین طرح ملی بیمه بیکاری اجباری، در انگلستان و در سال 1911 تصویب شد، پس از آن در بسیاری کشورهای اروپایی مورد توجه قرار گرفت.
ارزیابی عملکرد صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستائیان و عشایر در شهرهای زیر بیست هزار نفر کشور
ارسال نظر